چگونه از خودمان بنویسیم؟ تولید محتوا
در ابتدای مسیر نویسندگی، اغلب حس می‌کنیم هر بار که دست به قلم می‌بریم باید مقاله‌ای قابل انتشار بنویسیم یا داستانی کامل.
این انتظار زود هنگام، باعث می‌شود تا خیلی زود از نوشتن سرخورده شویم و فکر کنیم استعدادی برای نویسندگی نداریم.
ما معمولاً فکر می‌کنیم برون‌ریزی ذهنی و نوشتن از مسائل ظاهراً پیش پا افتاده زندگی روزمره را نمی‌توان نوشتنِ جدی محسوب کرد.
در صورتی «همیشه نوشتن» و «خوب نوشتن» با نوشتن درباره خودمان و دغدغه‌های روزمره‌مان آغاز می‌شود.
جایی می‌خواندم که لئو تولستوی از طریق یادداشت‌های روزانه‌اش که در آن‌ها از خود انتقاد می‌کرده، راه رسیدن به ادبیات را یافته است.
در ابتدای مسیر نوشتن، شاید تا سال‌های سال، فقط باید از مسائل شخصی خودمان بنویسم، قرار نیست نوشته‌های فاخر یا عجیب و غریبی تولید کنیم، همین که بتوانیم جسورانه و بدون سانسور، درونیاتمان را روی کاغذ بیاوریم راه را برای شکوفایی استعداد نویسندگی‌مان باز می‌کنیم.